GAZİ İLKOKULU KENT KÜLTÜRÜDÜR

Okullar ve benzeri kamu binaları kentin tarihidir, kültürüdür ve kentlilerin anılarıdır. Elbette her bina gibi onlar da eskiyebilir, dayanıklılığı yok olabilir. Yapılması gereken aslına uygun yenilenmesidir. Yüzyıllardır tarihe meydan okuyan yapılar bu anlayış ile bugünlere kadar gelmişler ve bu sayede kentlilik kültürünün oluşmasını sağlamışlardır. Ki toplumları toplum yapan da bu aidiyet ve kültürdür.

Bu anlayış ile tarih, kültür ve turizm kenti olarak saygıyla ve hak ederek övdüğümüz kentimizdeki yapıları korumak da bizlerin görevidir. Ancak şöyle bir geçmişimize baktığımızda buna uyulmadığını ve tarihi yapılarımızın değişik gerekçelerle ve bazen de günlük çıkarlara heba edilerek yok edildiğini görmekteyiz. Bu gün bile bunlardan ders alınmadığı ise ayrı bir acı veriyor bizlere.

Bölgemizde yaşanan 1999 depremi sonrasında kamu binalarının depreme dayanıklılığı tespitleri yapılmıştır ki doğru bir çalışmadır. Bu tespit sırasında Gazi İlkokulu’nun da yenilenmesi gündeme gelmiştir. Dün başka binalar, bu gün Gazi İlkokulu veya başka yapılar 2013 yılında yapılan depreme dayanıklılık analizi gereği yıkılmaktadır. Bu analizde depreme dayanıksız olan tüm kamu binalarının kentli ile paylaşılması gerekir ki ileride nerelerinin daha yıkılabileceğini görelim. Kaldı ki yedi yıldır depreme dayanıklı olmayan bir binada eğitim öğretim yapılması büyük bir hata değil midir?

Basından duyduğumuz bilgiye göre binanın yenilenmesi yapılmayarak ortadan kaldırılması ve alanın başka amaçlara uygun olarak kullanılmasının gündeme gelmesi bizleri üzmüştür.

Gazi İlkokulu’nun kendi web sitesindeki tarihine baktığımızda anlıyoruz ki okulun ve binanın tarihi farklılıklar içermektedir. Okulun eğitim-öğretim süreci farklı binalarda olmuş ve bu binalar topraklarımızın kurtarılmasında ayrı amaçlara katkı sağlamıştır. Bu gün yapılması planlanan ise okulun binasının ve okul adının tamamen yok edileceğidir. Ki bu kent kültürü için büyük bir kayıptır. Mahalleli ve kentli binanın aynı yerde ve aynı şekilde yapılmasını talep etmekte ve bunun mücadelesini vermektedir.

Depreme dayanıklı olmaması nedeniyle bugün yıkılması düşünülen bina ise 1964-1965 yılında hizmete girmiştir. Bugün itibariyle 13 dersliği, 17 öğretmeni ve 145 öğrencisiyle Umurbey ve Meydan Mahallesi’ndeki öğrencilere hizmet vermektedir.

Kaldı ki binlerce başarılı öğrenci yetiştiren bu okulda bugün dar gelirli ailelerin yanında dezavantajlı Roman çocukları ile birlikte sosyal ve kültürel farklığın, birlikteliğinin en iyi örnekleri yaşanmaktadır. Okul kapandığında birçok öğrencinin değişik nedenlerle okulu terk edebilme durumları büyük bir olasılıktır.
Yedi yıldır akla gelmeyen raporun bu gün gündeme getirilmesi öğrencilerin can güvenliği veya bilimsel verilere değil başka amaçlara hizmet etmektedir. Bina depreme dayanıklı hale getirilemiyor ise yıkılıp tez zamanda aslına uygun olarak yenisi yapılmalıdır. Ki istenirse yaz döneminde bile bitirilebilir.

Biz Edirne Kent Konseyi olarak; öncelikle mahallelilerin, bu okuldan mezun olan kentlilerimizin ve Edirnelilerin konuya duyarlı olmalarını bekliyoruz. Duyarlı kentlilerimizin de üyesi olduğu veya oy verip desteklediği siyasi partilerinin temsilcilerine siyasi sorumluluklarını anımsatmalarını istiyoruz. Bugün görevde olan ve kararlara imza atan idari sorumluları da aklın yoluna davet ediyoruz.

Edirne Kent Konseyi Yürütme Kurulu
Adına; Ziya Gökerküçük
Ek;
Gazi İlkokulu’nun resmi tarihçesini kendi sayfasından alıp kentlilerle paylaşmak belki de duyarlılığımızı arttıracaktır.
“Okulumuz Cumhuriyetin ilanından sonra Gazipaşa İlkokulu adı ile şimdiki İstiklal İlkokul Okulu´nun bulunduğu binada öğretime başlamıştır. Bu zaman zarfında okulun müdürlüğünü Sami Bey yapmıştır.
8 Eylül 1928 tarihinde Meydan Mahallesindeki Tekke-i Ali Paşa binasına taşınmıştır. Halen yıkılmış olan bu binanın yerine park yapılmıştır. Bina ilk olarak Yavuz Sultan Selim´in hekimi olarak bilinen Ahi Çelebi tarafından Sıbyan mektebi olarak yaptırılmıştır. Daha sonraları bina yapılan tadilatla Rüşdiye haline getirilmiştir. Sonrasında Edirne eşrafından Hacı Şerif ve Hüsnü Beyler eski binayı yıkarak yerine 20.06.1912 tarihinde başlanıp, 22.12.1912 tarihinde bitirilmek üzere yeni bina inşa ettirmişlerdir.
Bina Balkan Savaşı´nda Bulgar, Kurtuluş Savaşı´nda Yunan işgal kumandanları tarafından ev olarak kullanılmıştır.
Selimiye Camisi´nin etrafı açılırken okulumuz da bu alan içerisinde bulunuyordu. Bu nedenle okul binası 1965 yazında yıkılarak yeri yeşil saha haline getirilmiştir. Okulun yeni binası ise şimdi bulunduğu adreste 1964-1965 öğretim yılına yetişmek üzere önce tek katlı ve 6 derslikli olarak yapılmıştır. Kısa bir süre sonra 6 derslikli binanın ihtiyaca cevap vermediği anlaşılınca 1966-1967 öğretim yılında 2. kat olarak bir 6 derslik daha eklenmiş ve bina bugünkü halini almıştır.”
Kaynak: (http://edirnegazi.meb.k12.tr/icerikler/gazi-ilkokulutarihcesi_3620815.html)