ENGEL YETER Kİ YÜREĞİMİZDE OLMASIN

Ne umutlarla, ne heyecanlarla, ne hayallerle beklenir o küçücük canın dünyaya gözünü açması. Çocuk doğduğunda ilk sorulan soru her zaman ‘’Nasıl, sağlıklı mı?’’ dır.
Bazılarımız için maalesef bu sorunun cevabı ömür boyu kaygı, sosyal yaşamdan uzak kalmak, çocuğunuza bakan her gözde acıma, korkma, uzaklaşma duygusunu görüp içinizin sızım sızım sızlaması olur. Yıllar böyle geçer gider. O akranları gibi koşup oynayamaz, karne, reşit olma, ehliyet alma, yüksek tahsil yapma, meslek sahibi olma, sosyal hayatta tercih edilen kişi olma, sevgilileri, eşi, çocukları olma gibi sevinçleri yaşayamadan gözünüzün önünde yaşlanır gider.
Sonra sırça köşklerde mi büyümüş diyelim, zamanında çok mu ezilmiş diyelim adının önünde ‘’Rektör, Profesör, Doktor unvanları bulunan bir zat, sosyal devlet olmanın gereği olan , gelişmiş ülkelerde kıyaslandığında devede kulak kalan, ama yine de devletimizin gücü bu kadarına yetiyor deyip yetinen, yetersizliği olan bireylere yapılan yardımı, aileleri tarafından bir menfaat kapısı olduğunu savunuyor. Nerden baksan tutarsızlık denen bu olsa gerek.
Acaba bu zat, yetersizliği olan çocukların tedavi masraflarının ne kadar olduğunu, ebeveynlerden birinin çalışma imkanının çok düşük olduğunu, çocukların bir yerden bir yere gidebilmesi için özel araca ihtiyaç duyulduğunu bilmiyor mu? Bedensel engelli birinin en büyük hayalinin o tekerlekli sandalyeden ayağa kalkıp boy aynasında kendini bir kez olsun görmek olduğunu biliyor mu? Ebeveynlerin ‘’Ya ben çocuğumdan önce ölürsem çocuğum ne olur’’ endişesiyle nasıl yaşadığını biliyor mu?
Yıllarca biz çocuklarımızı o indirim kartları, en fazlası asgari ücretin yarısı kadar olan maaşlar olmadan baktık, sevdik. Çocuklarımız bize fazla değil. Onlar bizim büyümeyen bebeklerimiz. Yaradanın bizi birer lutfudur.
Bu tür söylemleri, zaman zaman, toplum olarak empati eksikliğimiz, engel ve engel grupları ile ilgili bilgisizliğimiz gibi nedenlerden dolayı duymaktayız. Ancak eğitimli ve eğitimi temsil eden biri tarafından söylenmiş olması çok büyük bir infial ve üzüntü yaratmış oldu.
Beykent Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Murat Ferman umarız içinizde bir parça da olsa sevgi vardır. İnsanın başkalarını sevebilmesi için ön koşul kendisini seviyor olması.
Engelli bireylerin aileleri ve tüm kamuoyunda infial yaratan sözleri nedeniyle bu zihniyete sahip birinin, gençlerin eğitiminde gerekli vasıflara sahip olamayacağı endişesindeyiz. Umarız basiretli davranır ve istifa eder.
Edirne Kent Konseyi,
Edirne Zihin ve Hareket Engelli Çocukları Koruma Derneği,
Edirne otizm derneği,
Edirne Çocuk Hakları Derneği
Edirne sağırlar spor kültür ve aileleri dayanışma derneği,
Edirne bedensel engellileri ve ailelerini koruma yardımlaşma derneği,
Dünyam zihin engellileri koruma derneği,
Edirne Gençlik ve Engellileri Destekleme Derneği,
Edirne Engelli Gönüllüleri Derneği,